top of page

Κολπική μυκητίαση: Συμπτώματα και αιτίες


Η κολπική λοίμωξη από ζυμομύκητες, επίσης γνωστή ως κολπική καντιντίαση ή αιδοιοκολπική καντιντίαση, είναι μια κοινή πάθηση που προκαλείται από υπερανάπτυξη ενός μύκητα που ονομάζεται Candida albicans στον κόλπο και ταλαιπωρείτε πολλές γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Τρεις στις τέσσερις γυναίκες σε κάποια στιγμή της ζωής τους θα παρουσιάσουν τα συμπτώματα της νόσου τουλάχιστον μία φορά.


Εδώ είναι τα συμπτώματα που συνήθως συνδέονται με αυτό:

1. Κολπικός κνησμός: Ένα από τα πιο κοινά συμπτώματα είναι ο έντονος κνησμός μέσα και γύρω από τον κόλπο.

2. Κολπική έκκριση: Συνήθως υπάρχει μια ανώμαλη κολπική έκκριση που μπορεί να είναι παχύρρευστη, λευκή και συχνά περιγράφεται ότι έχει εμφάνιση «τυρί cottage».

3. Ερυθρότητα και οίδημα: Ο αιδοίος και οι περιβάλλοντες ιστοί μπορεί να γίνουν κόκκινοι, πρησμένοι και ερεθισμένοι.

4. Αίσθημα καύσου: Πολλές γυναίκες βιώνουν ένα αίσθημα καύσου ή πόνο κατά την ούρηση ή τη σεξουαλική επαφή.

5. Πόνος και ερεθισμός: Η κολπική περιοχή μπορεί να αισθάνεται επώδυνη, τρυφερή και άβολη.

6. Εξάνθημα: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί εξάνθημα γύρω από τον κόλπο.


Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτά τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν σε βαρύτητα από άτομο σε άτομο και δεν θα τα εμφανίσουν όλοι. Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε κολπική μόλυνση ζύμης ή αντιμετωπίζετε οποιοδήποτε από τα παραπάνω συμπτώματα, είναι σημαντικό να αναζητήσετε ιατρική συμβουλή για ακριβή διάγνωση και κατάλληλη θεραπεία. Οι κολπικές μολύνσεις ζύμης συνήθως αντιμετωπίζονται με αντιμυκητιακά φάρμακα, τα οποία μπορεί να διατίθενται χωρίς ιατρική συνταγή ή με ιατρική συνταγή, ανάλογα με τη σοβαρότητα της λοίμωξης.


Ακολουθούν ορισμένες πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τις κολπικές μολύνσεις ζύμης:

Αιτίες

Οι κολπικές λοιμώξεις από ζυμομύκητες συμβαίνουν όταν υπάρχει υπερανάπτυξη του Candida albicans, ενός τύπου ζύμης που φυσικά βρίσκεται στον κόλπο. Διάφοροι παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν σε αυτή την υπερανάπτυξη, όπως:

  • Το άγχος και η κακή γενική κατάσταση της υγείας. Και τα δύο αδυνατίζουν τους φυσικούς μηχανισμούς άμυνας και καθιστούν τον οργανισμό ευάλωτο. Το έντονο άγχος συμβάλει επιπλέον καθώς προκαλεί αύξηση της παραγωγής ιδρώτα και άρα της υγρασίας τοπικά.

  • Ανοσοκαταστολή. Τα άτομα με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα είναι επίσης πιο πιθανό να αναπτύξουν κολπική μυκητίαση. Για παράδειγμα, γυναίκες που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία για ορισμένους καρκίνους, ή που λαμβάνουν υψηλές δόσεις κορτιζόνης.

  • Σακχαρώδης Διαβήτης. Γυναίκες που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στην ανάπτυξη κολπικής μυκητίασης. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στα χρονικά διαστήματα που ο έλεγχος των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα είναι πλημμελής.

  • Αντιβιοτικά. Ορισμένα αντιβιοτικά καταστρέφουν και τα μικρόβια που βρίσκονται στη φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου. Αυτά τα μικρόβια βοηθούν να συντηρείται ο αριθμός των μυκήτων υπό σχετικό έλεγχο. Όταν τα μικρόβια ελαττώνονται οι μύκητες αναπτύσσονται υπέρμετρα και μπορεί να δημιουργήσουν συμπτώματα.

  • Τα αντισυλληπτικά. Σε μερικές γυναίκες αλλάζουν το ορμονικό περιβάλλον του κόλπου και ευνοούν την ανάπτυξη μυκητίασης.

  • Η εγκυμοσύνη. Εκτός από ορμονικές αλλαγές συνοδεύεται και από σημαντική αύξηση της υγρασίας στην περιοχή του κόλπου. Η κολπική μυκητίαση στην κύηση είναι μια συνηθισμένη κατάσταση, η οποία σπάνια ευτυχώς προκαλεί συμπτώματα και προβλήματα.

  • Η χρήση στενών ρούχων. Τα στενά παντελόνια και τα συνθετικά εσώρουχα αυξάνουν την ζέστη και την υγρασία στην ευαίσθητη περιοχή και ευνοούν την ανάπτυξη μυκήτων.

  • Μετάδοση της λοίμωξης από το έντερο. Οι μύκητες βρίσκονται συχνά στο έντερο πολλών υγιών κατά τα άλλα ατόμων. Όταν μεταφέρονται στον κόλπο μπορεί να δημιουργούν επαναλαμβανόμενα επεισόδια κολπικής μυκητίασης.

  • Τραυματισμός του βλεννογόνου του κόλπου. Οτιδήποτε τραυματίζει και δημιουργεί ρήξεις στο ευαίσθητο τοίχωμα του κόλπου, ευνοεί την διείσδυση μυκήτων στους υποδόριους ιστούς η οποία συνοδεύεται από συμπτώματα. Παράδειγμα αποτελούν η σεξουαλική επαφή ή το έντονο ξύσιμο ή σκούπισμα με πετσέτα της περιοχής.

  • Σεξουαλική επαφή. Η κολπική μυκητίαση δεν θεωρείται σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Μπορεί όμως κάποιες φορές να μεταδοθεί ανάμεσα στους δύο συντρόφους κατά την διαδικασία της σεξουαλικής επαφής. Η επαφή μπορεί να δημιουργήσει ρήξεις και τραυματισμούς στους ιστούς του κόλπου και έτσι να επιδεινώσει μια ήδη υπάρχουσα λοίμωξη επιδεινώνοντας τα συμπτώματα (π.χ. φαγούρα και πόνο). Γυναίκες που δεν έχουν επαφές μπορούν επίσης να παρουσιάσουν κολπική μυκητίαση.

Πρόληψη

Αν και ορισμένες γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς σε μολύνσεις ζύμης από άλλες, υπάρχουν βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να τις αποτρέψετε:


1. Διατηρήστε καλή υγιεινή: Διατηρήστε την περιοχή των γεννητικών οργάνων καθαρή και στεγνή. Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε αρωματικά σαπούνια, αφρόλουτρα ή ντους, καθώς μπορούν να διαταράξουν την ισορροπία του pH του κόλπου.

2. Φοράτε εσώρουχα που αναπνέουν: Επιλέξτε βαμβακερά εσώρουχα και αποφύγετε τα στενά ρούχα που μπορούν να παγιδεύσουν την υγρασία και τη θερμότητα, προωθώντας την ανάπτυξη μαγιάς.

3. Αποφύγετε τα περιττά αντιβιοτικά: Λαμβάνετε αντιβιοτικά μόνο όταν συνταγογραφούνται από επαγγελματία υγείας και είναι απαραίτητο.

4. Διαχειριστείτε τον διαβήτη: Εάν έχετε διαβήτη, είναι απαραίτητο να διαχειριστείτε σωστά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας.

5. Προβιοτικά: Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι τα προβιοτικά μπορεί να βοηθήσουν στη διατήρηση μιας υγιούς ισορροπίας της κολπικής χλωρίδας. Σκεφτείτε να ενσωματώσετε στη διατροφή σας τροφές ή συμπληρώματα πλούσιες σε προβιοτικά.


Πότε πρέπει να δείτε έναν γιατρό

Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε κολπική λοίμωξη ζύμης ή έχετε συμπτώματα, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης για σωστή διάγνωση και θεραπεία. Ορισμένα συμπτώματα, όπως ο κνησμός και η δυσφορία, μπορεί επίσης να είναι ενδεικτικά άλλων καταστάσεων που απαιτούν διαφορετικές θεραπείες.


Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια εάν:

– Εμφανίζετε συμπτώματα για πρώτη φορά.

– Τα συμπτώματά σας είναι σοβαρά ή δεν βελτιώνονται με θεραπείες χωρίς ιατρική συνταγή.

– Έχετε επαναλαμβανόμενες μολύνσεις (τέσσερις ή περισσότερες μέσα σε ένα χρόνο).

– Είστε έγκυος ή έχετε άλλες καταστάσεις υγείας που μπορεί να περιπλέξουν τη θεραπεία.


Θυμηθείτε, ένας επαγγελματίας υγείας μπορεί να διαγνώσει με ακρίβεια τη λοίμωξη και να συστήσει την πιο κατάλληλη πορεία δράσης για να σας βοηθήσει να νιώσετε καλύτερα.


Πηγή: www.testpap.com

Komentáre


bottom of page